Na Woekerpolissen ook Woekerhypotheken

Met grote verbazing las ik het betoog van Dhr. Van Schijndel (lid RvB Rabobank) in Het Financieele Dagblad van 27 februari jl.* dat de huizenprijzen nog eens 10% moeten dalen “want dan hebben we het maar gehad.”

Ter onderbouwing verwijst de Dhr. Van Schijndel naar een aantal cijfers waarbij het jaar 2000 als ijkpunt geldt.

2000 = 100
2008 = 150
Heden 135

Volgens Dhr. Van Schijndel zou bij een normale inflatie de index op dit moment op 120 moeten staan terwijl deze nu nog op 135 staat. De conclusie aldus Dhr. Van Schijndel is, dat er nog 10 procent vanaf kunnen om in rustiger vaarwater te komen. Wat mij verbaast is het feit dat er nu pas aan de bel getrokken wordt. Waarom is er gedurende de aanloop naar 2008 niet op de rem getrapt door de banken om oververhitting van de huizenmarkt te voorkomen, immers de index was de 120 al ruimschoots gepasseerd. Of is er bewust voor deze werkwijze gekozen om marktaandeel te behouden? Ik mag toch aannemen van niet.

Toch zijn de banken en alle daaraan gelieerde instanties zoals makelaars en hypotheekbemiddelaars gewoon doorgegaan met het afsluiten van hypotheken. Het kon niet op en de toekomst zag er zonnig uit.

Maar ja! Zoals we weten is er niets zo veranderlijk als het weer en zitten we midden in een orkaan waar niemand de afloop van kent.
Wederom een bewijs dat onze top bedrijven veelal worden geleid door mensen die niet weten waar ze het over hebben en tegen de tijd dat de puinhopen zichtbaar worden, zij vertrokken zijn, met uiteraard de “gepaste” gouden handdruk.

De stelling van de Dhr. Van Schijndel, dat als de prijzen nog eens met 10 procent dalen de ellende voorbij is, vind ik kort door de bocht.
Dhr. Van Schijndel is schijnbaar vergeten dat het gros van de bevolking met de gebakken peren zit, want deze daling zou betekenen dat de waarde van de huizen in menig geval onder de hypotheekwaarde zakt.

Nu zal er ongetwijfeld worden gezegd dat dit onjuist is. Het probleem is, dat we dit niet onder ogen willen zien. De ellende komt pas boven wanneer bijvoorbeeld iemand zijn baan verliest, in een echtscheiding belandt etc. waardoor de maandelijkse lasten niet langer opgehoest kunnen worden.
Banken zijn er dan vlug bij om hun belangen veilig te stellen, hetgeen vaak de doodsteek voor de klant betekent.

Banken lenen graag hun paraplu uit, maar zodra het regent willen ze deze terug hebben! Het is in mijn ogen te simpel om de overheid de schuld te geven van de malaise op de woningmarkt vanwege de onzekerheid met betrekking tot het wel of niet afschaffen en/of verminderen van de hypotheekrente aftrek.

De banken hebben het geheel aan zichzelf te danken. Zij waren het immers die hypotheken verstrekten op basis van 7x (en hoger) het jaarsalaris. En nu, terwijl de overheden zowel nationaal als internationaal er alles aan doen om de economie aan te zwengelen door meer geld in het systeem te pompen, traineren de banken deze pogingen volledig door uiterst terughoudend te zijn met het verstrekken van een hypotheek.

 
In de voet geschoten

Het onderling wedijveren om de gunst van de klant met als doel om zo’n groot mogelijk marktaandeel te verwerven is de banken duur komen te staan. De ‘bubbel’ die hierdoor is ontstaan stond op klappen en om een complete ‘melt down’ te voorkomen werd de overheid er min of meer toe gedwongen steun te verlenen in de vorm van grote kapitaalinjecties en garanties. Eenmaal verlost van deze op knappen staande ballon, zijn de banken weer in de repeteer stand gesprongen om nu de gunst van de klant te winnen door hoge rentetarieven te bieden op spaarrekeningen waarmee de banken hun solvabiliteit op niveau kunnen brengen om vervolgens de dure leningen die verstrekt zijn door de overheid terug te betalen.

Nu zal er ongetwijfeld geroepen worden dat de banken daar stevig voor betaald hebben maar vooralsnog ziet de belastingbetaler er niets van terug. In tegendeel het besteedbaar inkomen is er stevig op achteruit gegaan en de vertrouwenscrisis is nog steeds gaande.

 
Het lijkt mij daarom verstandig dat vanuit de overheid, de huizenmarkt volledig wordt gereguleerd en de hypotheken (totaal uitstaand in Nederland €700 miljard**) in lijn worden gebracht met de werkelijke waarde van het onderpand.

 
Dat betekent dat alle bestaande woningen, op last van de overheid, opnieuw worden getaxeerd en de hypotheken in lijn worden gebracht met de werkelijke onderliggende waarde hetgeen volgens de statistieken betekent dat er nog eens 15 punten van de prijs af moet. (135, huidige stand, minus 120, stand bij normale inflatie)

 
Vervolgens moeten er afspraken gemaakt worden welke wettelijke opslag er gehanteerd dient te worden bovenop de reële rente. Dat creëert voor de overheid tevens de mogelijkheid om de aftrekbaarheid van de hypotheekrente direct af te schaffen. Van de afschaf van de hypotheekrenteaftrek zal de burger namelijk weinig last hebben, aangezien deze wordt gecompenseerd door de daling van de hypotheeklasten. Immers door een lagere hypotheeksom en dito rente dalen de maandelijkse kosten voor de hypotheekbezitter.

 
Resultaat is dat de rust terugkeert en de transparantie op de woningmarkt is hersteld. Prettige bijkomstigheid is dat de koopkracht en werkgelegenheid een enorme ‘boost ‘krijgen. Als banken in staat zijn om tot 70% af te schrijven op hun Griekse (staats)schulden wordt het hoog tijd dat er nationaal ook iets gedaan gaat worden.

Inmiddels gaan er in Ierland geluiden om bovenstaande ook daadwerkelijk door te voeren, zo staat deze week te lezen in de Ierse krant Herald***.

Bronnen:
*http://www.telegraaf.nl/dft/nieuws_dft/article11597940.ece
**http://huizen.prijsverloop.nl/algemenestatistieken/
*** http://www.herald.ie/news/imf-backs-scheme-to-let-homeowners-write-off-their-debt-3077647.html